W latach 2022 i 2023 rynki rolne podlegały znacznym wahaniom przypisywanym wpływowi pandemii Covid i trwającym napięciom geopolitycznym. Przy utrzymujących się tych wyzwaniach, czego można się spodziewać w 2024 r. i później? Ten artykuł oferuje wgląd w rynki pszenicy w Stanach Zjednoczonych i innych krajach. Czytelnicy zrozumieją czynniki wpływające na prognozy cen pszenicy, zidentyfikują głównych importerów i eksporterów pszenicy na całym świecie oraz poznają przewidywane trendy cenowe na nadchodzący rok.
Szczegółowe spojrzenie na rynek amerykański
Jak pogoda wpłynie na uprawy pszenicy
Prognoza rynku pszenicy na 2024 r
Chiny - większy konsument na globalnym rynku pszenicy
Rosja - przyszły zwycięzca na globalnym rynku pszenicy
Australia zyskuje na eksporcie pszenicy
Indonezja staje się największym importerem
Zacznijmy od kompleksowej analizy rynku krajowego w Stanach Zjednoczonych, gdzie pszenica wyróżnia się jako jeden z najczęściej konsumowanych towarów.
W roku gospodarczym 2023-2024 przewidywana produkcja pszenicy w USA wynosi 1 734 mln buszli, zgodnie z raportem USDA (National Agricultural Statistics Service's crop output report). Prognoza ta odzwierciedla 5% wzrost w porównaniu z prognozą z poprzedniego roku. Niemniej jednak warto zauważyć niewielki spadek o 5 milionów w porównaniu z lipcowymi szacunkami:
Zaobserwowano spadek średniego plonu pszenicy z akra o 0,3 buszla do 45,8 buszli. Korekta ta opiera się na skorygowanej powierzchni obsadzonej i zebranej, uwzględniającej certyfikowane dane dotyczące areału z USDA i Farm Service Agency (FSA), wraz ze zaktualizowanymi danymi dotyczącymi produkcji.
W szczególności przewidywany średni plon pszenicy ozimej wynosi 48,1 buszli na akr, co oznacza wzrost o 1,2 buszla w porównaniu z lipcową prognozą i przewyższa ubiegłoroczny wynik 47,0 buszli. Jednak areał pszenicy ozimej został zmniejszony do 36,8 miliona akrów, przy odpowiednim zmniejszeniu powierzchni zbiorów do 25,5 miliona akrów.
Przejdźmy teraz do prognoz i przewidywań USDA i NASS dla różnych rodzajów pszenicy:
Ze względu na powolne tempo sprzedaży eksportowej przewiduje się, że całkowity eksport pszenicy ze Stanów Zjednoczonych osiągnie 700 milionów buszli w latach 2023-2024, co oznacza spadek o 25 milionów buszli w porównaniu z poprzednią lipcową prognozą. W szczególności eksport HRW (Hard Red Winter) wynosi obecnie 165 milionów buszli, co odzwierciedla spadek o 25 milionów buszli.
Jeśli chodzi o import pszenicy do USA w latach 2023-2024, prognoza pozostaje stabilna na poziomie 130 milionów buszli. Warto zauważyć, że oficjalny import dziesięciu milionów buszli pszenicy miał miejsce w czerwcu 2023 roku. Oczekuje się, że średnia cena rolna w sezonie 2023-2024 utrzyma się na poziomie 7,50 USD za buszel.
W 2023 r. istnieje krótkoterminowa tendencja do globalnego wzorca pogodowego El Niño, charakteryzującego się wysokim ciśnieniem powietrza w zachodnim regionie Pacyfiku i niskim ciśnieniem powietrza we wschodnim regionie Pacyfiku. Wzorzec ten pojawia się w związku z rozwojem pasa ciepłej wody w środkowej części Oceanu Spokojnego, co prowadzi do cieplejszej i bardziej suchej pogody na znacznych obszarach kluczowych dla hodowców pszenicy i konsumentów. Wpływ ten rozciąga się na Australię, kluczowego gracza jako jednego z trzech największych producentów pszenicy na świecie.
Podczas gdy korzystniejsze warunki wzrostu mogą czasami zrównoważyć bezpośrednie wyzwania w dotkniętych regionach, ważne jest, aby przyznać, że ten wzorzec pogodowy rozwija się w szerszym kontekście zmian klimatu, potęgując trudności, z jakimi borykają się rolnicy na całym świecie.
Badanie opublikowane w czerwcu w czasopiśmie naukowym Climate and Atmospheric Science zagłębia się w potencjalny scenariusz ekstremalnej pogody "zagłady" zakłócającej uprawy pszenicy ozimej jednocześnie w północno-wschodnich Chinach i na Środkowym Zachodzie USA w danym roku. Mogłoby to skutkować poważniejszym globalnym szokiem podażowym niż te obserwowane w ostatnim czasie.
Panująca niepewność jest ściśle związana z niedawnymi wstrząsami na Ukrainie, niegdyś piątym co do wielkości eksporterem pszenicy na świecie, odpowiadającym za 10% światowego rynku pszenicy. Sytuacja stała się jeszcze bardziej skomplikowana po inwazji Rosji pod koniec lutego 2022 roku. Chociaż Rosja jest znaczącym eksporterem pszenicy, a jej regiony rolnicze pozostają nienaruszone przez konflikt, Kreml zmaga się z reperkusjami międzynarodowych sankcji gospodarczych.
To zakłócenie w łańcuchu dostaw i wynikająca z niego niepewność co do produkcji miały ogromny wpływ na ceny pszenicy na całym świecie. Po rosyjskiej inwazji w marcu 2022 r. światowe ceny pszenicy wzrosły o prawie 20%.
Perspektywy dla światowych dostaw żywności wydają się coraz bardziej ponure. Od 28 lipca kontrakty terminowe Chicago SRW Wheat Futures (ZWWOO) odnotowały ponad 9% wzrost w następstwie zerwania niektórych umów. W ciągu ostatniego roku cena pszenicy wzrosła o ponad 31%.
Wyzwania związane z wyżej wymienionymi kwestiami meteorologicznymi są dodatkowo potęgowane przez utrzymujący się konflikt regionalny i niepewność związaną z inicjatywami takimi jak program zbożowy Morza Czarnego.
Rosyjskie dostawy pszenicy, kluczowe dla wypełnienia luki w dostawach dla Afryki i Bliskiego Wschodu, będą miały znaczący wpływ na ceny pszenicy, zwłaszcza że Stany Zjednoczone wnoszą zaledwie około 7% światowej produkcji pszenicy.
Podczas gdy Rosja obecnie utrzymuje swoją korzystną pozycję, trwająca wojna wprowadza potencjalne zmiany. Wstrzymanie eksportu lub niedobory upraw krajowych mogą mieć znaczący wpływ na globalną podaż i ceny. Biorąc pod uwagę niezliczone czynniki wpływające na rynek pszenicy i podwyższone koszty nakładów, rolnicy są zmuszeni do zbadania możliwości obniżenia kosztów i podniesienia cen.
Według corocznego badania Rabobank Agri Commodity Markets Outlook, po trzech latach zmienności spowodowanej pogodą, konfliktami oraz rosnącymi kosztami energii i nakładów, oczekuje się, że globalne ceny towarów spożywczych spadną z rekordowych poziomów w 2024 roku.
Oczekuje się, że jeden z głównych czynników napędzających wzrost cen żywności spadnie wraz ze spadkiem cen towarów rolnych. Rabobank nadal prognozuje powolny popyt pomimo złagodzenia cen i dostępności, ponieważ konsumenci nadal napotykają przeszkody finansowe, w tym wysokie stopy procentowe i inflację. Według Rabobanku rynek towarów rolnych będzie rósł wolniej w 2024 r. ze względu na powolny rozwój gospodarczy.
Według MarketWatch, prognoza cen pszenicy w latach 2024-2025 będzie następująca:
Od 2020 r. ceny surowców znacznie wzrosły ze względu na rozwiązanie chińsko-amerykańskiego sporu handlowego i ponowne pojawienie się Chin jako głównego nabywcy eksportowanych produktów rolnych. Ceny wzrosły w odpowiedzi na inwazję Rosji na Ukrainę w lutym 2022 roku. Od tego czasu przesunęły się w dół. USDA przewiduje, że średnie ceny pszenicy uprawianej w sezonie 2024 wyniosą 6,30 USD w 10-letnim scenariuszu bazowym.
Obniżone ceny towarów mogą jednak wywierać presję na przemysł rolniczy. We wrześniu Instytut Badań nad Żywnością i Polityką Rolną prognozował, że dochód netto gospodarstw rolnych w USA, będący miarą rentowności, spadnie o 2% w porównaniu z bieżącym rokiem do 140,4 mld USD w 2024 roku.
USDA przewidywało również, że rolnicy zasieją 48 milionów akrów pszenicy, co przyniesie 1,94 miliarda buszli plonów.
Jeśli chodzi o rosyjskich rolników, oczekuje się, że koszty produkcji pszenicy wzrosną o co najmniej 30% w 2024 r., głównie ze względu na wyższe ceny paliw i ponowny spadek cen rosyjskiej pszenicy na rynku międzynarodowym. Jak dotąd rosyjska pszenica jest sprzedawana za 228 USD za tonę, podczas gdy francuska pszenica jest droższa i kosztuje 251 USD za tonę.
Znaczna populacja Chin napędza znaczny popyt na produkty na bazie pszenicy, stanowiąc integralną część ich diety. To zwiększone spożycie przypisuje się kulturowemu i kulinarnemu znaczeniu produktów na bazie pszenicy, takich jak makaron, pierogi i bułeczki gotowane na parze w kuchni chińskiej. Wzrost popytu na wygodną i przetworzoną żywność zawierającą pszenicę jest zgodny z szybką urbanizacją, ewoluującym stylem życia i zmieniającymi się nawykami żywieniowymi.
Wzrost klasy średniej i rozwijająca się gospodarka Chin, w połączeniu ze zwiększoną siłą nabywczą, przyczyniają się do popularności żywności na bazie pszenicy. Programy rządowe i dotacje promujące lokalną produkcję roślinną dodatkowo zwiększają konsumpcję pszenicy uprawianej w kraju, zapewniając bezpieczeństwo żywnościowe. Pszenica ma znaczenie kulturowe i historyczne w Chinach, często używana w potrawach podczas festiwali i uroczystości.
W roku gospodarczym 2022-2023 Chiny stały się największym importerem pszenicy na świecie, otrzymując 13,28 mln ton. Australia odegrała znaczącą rolę, odpowiadając za 57,7% całości, z 7,66 mln ton wysłanych, w porównaniu do 9,57 mln ton w poprzednim roku.
Przewidywana produkcja pszenicy w Rosji w roku gospodarczym 2022-2023 wynosi 91,0 mln ton metrycznych, co odzwierciedla znaczny wzrost o 21% w porównaniu z rokiem poprzednim. Prognoza ta, niezmieniona od grudnia 2022 r., została zgłoszona przez Departament Rolnictwa USA w styczniu 2023 r. Do tego wzrostu przyczyniło się kilka czynników, w tym korzystne warunki rolnicze, silne wsparcie rządowe, postęp technologiczny, rozszerzenie eksportu do kluczowych regionów, nacisk na poprawę jakości pszenicy, konkurencyjne strategie cenowe oraz dywersyfikacja rynków eksportowych.
Pomimo twierdzeń Rosji, że sankcje gospodarcze z Zachodu utrudniają jej eksport produktów rolnych, kraj ten zdołał zwiększyć swój globalny eksport pszenicy do ponad 24%, co stanowi znaczący wzrost z 16% odnotowanych w roku gospodarczym 2021-2022 przed inwazją na Ukrainę.
Obecna cena rynkowa rosyjskiej pszenicy jest o około 60% niższa niż szczyt osiągnięty w marcu 2022 r., bezpośrednio po inwazji Rosji na Ukrainę, kiedy to cena wynosiła 1300 USD za tonę. Spadek ten przypisuje się zmniejszonym dostawom pszenicy z Ukrainy i przewidywanym słabym zbiorom w Australii, przy czym rosyjska pszenica wypełnia lukę w podaży.
Od 9 października USDA podaje, że cena eksportowa rosyjskiej pszenicy wynosi 232 USD za tonę, co oznacza spadek o 20% w porównaniu z ceną 305 USD za tonę w Stanach Zjednoczonych. Z rekordowymi zbiorami spodziewanymi w 2023 r. po zeszłorocznym szczycie, Rosja dąży do maksymalizacji eksportu pszenicy.
Australia odpowiadała za rekordowe 13,7% światowego eksportu pszenicy w latach 2022-2023, co stanowi wzrost o 1% w porównaniu z rokiem poprzednim i 8,5% w porównaniu z 10-letnim niskim poziomem 5,2% w latach 2019-20, według USDA. Eksport pszenicy z Australii wzrósł dzięki sprzyjającej pogodzie, odbudowie kraju po niedawnej suszy, najnowocześniejszym metodom rolniczym, zwiększonemu popytowi na całym świecie, konkurencyjnym cenom, powiązaniom handlowym, korzystnym kursom wymiany walut i wsparciu rządu.
W ostatnich latach Australia była głównym dostawcą pszenicy do Chin, Wietnamu, Indonezji i Filipin. Niemniej jednak, Australia musiała również stawić czoła ostrej rywalizacji ze strony innych krajów eksportujących pszenicę, takich jak USA, Kanada, Rosja i Ukraina. Ponieważ jednak Australia jest jednym z niewielu krajów eksportujących pszenicę, których nie dotknęła susza w 2021 r., może spodziewać się wyższego eksportu pszenicy w przyszłym roku lub latach. W 2021 r. plony pszenicy w Kanadzie spadły o prawie 39%, podczas gdy Gro Intelligence prognozuje 8% spadek plonów pszenicy ozimej w USA rok do roku.
Obecnie Chiny są największym rynkiem zbytu pszenicy w Australii, z odpowiednio 0,68 mln ton i 1,6 mln ton wysłanych od października do grudnia 2021 roku. Na drugim miejscu plasuje się Indonezja.
Według USDA Indonezja importowała około 11,229 mln ton metrycznych (MMT) pszenicy w latach 2021-2022. Ze względu na ogromną populację, niską produkcję lokalną, zmieniające się nawyki żywieniowe, stosunki handlowe, przepisy rządowe i znaczenie kulturowe, Indonezja zajmuje czołowe miejsce na światowym rynku importu pszenicy. Indonezja, która ma dużą populację i zajmuje czwarte miejsce na świecie, ma duże zapotrzebowanie na żywność na bazie pszenicy.
Kraj ten jest w większości uzależniony od importu ze względu na zły klimat i topografię. Trend w kierunku żywności pszennej jest kolejnym czynnikiem przyczyniającym się do jej dużego importu. Stałe dostawy są gwarantowane przez regulacje rządowe i sieci wsparcia, a pozycję Indonezji wzmacniają umowy handlowe ze znaczącymi krajami eksportującymi.
Jako jeden z najbardziej poszukiwanych towarów na całym świecie, a jednocześnie zależny od plonów, pszenica jest dość niestabilnym aktywem. Podczas gdy eksport i import były najwyższe w czasach przed Covid-19, lata 2021-2023 były dość trudnym okresem dla wielu krajów. Niestabilność geopolityczna i suche warunki pogodowe wpłynęły na produkcję i transport. W nadchodzących latach możemy spodziewać się, że cena pszenicy osiągnie maksymalnie 670 dolarów za buszel, co jest uwarunkowane rosnącym popytem. Zapasy pszenicy i kontrakty terminowe na pszenicę będą odpowiednio rosły.
Oczekuje się, że pszenica utrzyma swój status głównego towaru spożywczego na świecie w 2024 roku. Rosja i Australia, wiodący eksporterzy, stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami. Rosja pracuje nad sprzedażą nadwyżki plonów po obniżonej cenie i zmaga się z wyższymi kosztami produkcji, podczas gdy Australia zmaga się z suszą i niekorzystnymi warunkami pogodowymi.
Oczekuje się, że ceny pszenicy będą nadal rosły, dostosowując się do rosnącego popytu, zwłaszcza w krajach takich jak Indonezja i Chiny, które są głównymi importerami. Rosyjska pszenica może napotkać dalsze zniżki, ponieważ kraj ten stara się sprzedać nadwyżki plonów. Ceny australijskiej i amerykańskiej pszenicy mogą ustabilizować się na podobnych poziomach.
Przyszła prognoza dla pszenicy sugeruje prawdopodobieństwo utrzymania poziomów cen z lat 2021-2022 ze względu na utrzymujący się popyt. W szczególności chiński i indonezyjski popyt może wpłynąć na niewielki wzrost kosztów australijskiej pszenicy. Jednak ze względu na warunki pogodowe El Niño wpływające na plony, Stany Zjednoczone i Australia mogą doświadczyć zmniejszonych zbiorów w porównaniu z oczekiwaniami.
© 2024 Lime Trading (CY) Ltd
Lime Trading (CY) Ltd jest autoryzowane i regulowane przez Cypryjską Komisję Papierów Wartościowych i Giełd zgodnie z licencją nr 281/15 wydaną w dniu 25.09.2015. Znak towarowy „Just2Trade” jest własnością LimeTrading (CY) Ltd.
Numer rejestracyjny: HE 341520
Adres: Lime Trading (CY) Ltd
Magnum Business Center, Office 4B, Spyrou Kyprianou Avenue 78
Limassol 3076, Cyprus
Oświadczenie o ograniczeniu odpowiedzialności:
Wszystkie promocje, materiały i informacje na tej stronie mogą być wykorzystane tylko za zgodą firmy. W celu uzyskania dalszych informacji skontaktuj się z przedstawicielami firmy.
Handel instrumentami finansowymi niesie za sobą ryzyko. Wartość inwestycji może wzrosnąć, jak i zmaleć, w związku z czym inwestorzy mogą stracić swój kapitał. W przypadku dźwigni finasowej strata może być większa niż zainwestowany kapitał. Sczegółowe informacje o ryzyku związanym z handlem na rynkach finansowych są zawarte w Pełne ostrzeżenie o ryzyku..
E-mail: 24_support@just2trade.online
